امام صادق علیه السلام فرمودند:
إِنَّ فِی الْجَنَّهِ شَجَرا یَأْمُرُ اللّه ُ رِیاحَها فَتَهُبُّ فَتَضْرِبُ تِلْکَ الشَّجَرَهُ بِأَصْواتٍ لَمْ یَسْمَعِ الْخَلائِقُ بِمِثْلِها حُسْنَا، ثُمَّ قالَ: هذا عِوَضٌ لِمَنْ تَرَکَ السَّماعَ فِی الدُّنْیا مِنْ مَخافَهِ اللّه ِ.

در بهشت درختی است که خداوند به بادهای بهشت امر می کند به حرکت درآیند و آن درخت صداهای نیکو و زیبایی را ایجاد می کند که مردم در زیبایی مانندش را نشنیده اند، سپس فرمود: این پاداش کسانی است که در دنیا از ترس خدا، از آهنگ ها(ی مبتذل) دوری می کنند.
بحار الانوار، ج8، ص126.